اصطلاح توموگرافی از واژه یونانی tomos (برش) و grapho (نوشتن) گرفته‌شده است. در ابتدا این اصطلاح برای رادیوگرافی مقطعی به کار می‌رفت که با حرکت هم‌زمان منبع اشعه ایکس و آشکارساز به‌منظور محو کردن داده‌های نامطلوب درحالی‌که تصویر واضحی از صفحه انتخاب‌شده ایجاد می‌شد. توموگرافی الکتریکی (ET) یک روش تصویربرداری است که سعی می‌کند خواص الکتریکی مختلف مواد را در حجمی که تنها «اندازه‌گیری‌های مرزی» حاصل از جریان تزریقی را در نظر گرفته، بازسازی کند. این اندازه‌گیری‌ها با استفاده از آرایه‌های دایره‌ای از «حسگرها» الکترودها، الکترودهای نقطه‌ای یا سیم‌پیچ‌ها انجام می‌شود. این یک تکنیک تصویربرداری غیرتهاجمی و مقرون‌به‌صرفه است که بر اساس الگوریتم‌های محاسباتی تکراری  است.

در توموگرافی امپدانس الکتریکی (EIT) تصاویر جسم بر اساس خواص الکتریکی غیرفعال ساختارهای داخلی شکل می‌گیرند. در توموگرافی امپدانس الکتریکی آرایه‌ای از الکترودها به اطراف جسم متصل می‌شوند و جریان‌های متناوب کوچکی از طریق این الکترودها تزریق می‌شوند و ولتاژهای حاصل اندازه‌گیری می‌شوند. با استفاده از تزریق‌های مختلف جریان و اندازه‌گیری‌های ولتاژ، می‌توان تقریبی برای توزیع فضایی امپدانس (مقاومت) درون جسم بازسازی کرد. این روش یک روش نسبتاً جدید است که بیشتر توسعه آن در ده سال گذشته رخداده است. پیشرفت‌های فنی هنوز در حال انجام است، اما محققان شروع به کاوش در زمینه‌های کاربردهای احتمالی کرده‌اند. وضوح فضایی تصاویر توموگرافی امپدانس الکتریکی که تاکنون به‌دست‌آمده است تنها حدود 10 درصد قطر میدان تصویر است. بااین‌حال، حساسیت تصاویر نسبت به تغییرات امپدانس خوب است و تغییرات 1% نسبتاً بهراحتی دیده میشود. همچنین امکان جمعآوری تصاویر با سرعت 25 فریم در ثانیه با استفاده از تجهیزات نسبتاً کم هزینه و بدون هیچ خطری برای جسم وجود دارد. 

در این اثر، مروری بر توموگرافی امپدانس الکتریکی  داریم از جمله: کاربردها، مزایای آن نسبت به سایر تکنیک‌های تصویربرداری، استراتژی‌های جمع‌آوری داده‌ها و مدل ریاضی داریم. سپس، در بخش بعدی، مروری بر الگوریتم‌های بازسازی موجود در حال حاضر ارائه می‌کنیم و یکی از آنها را پیاده‌سازی می‌کنیم و عملکرد آن را با استفاده از داده‌های اندازه‌گیری شده حقیقی ارزیابی می‌کنیم.