مردم از زمان ظهور تمدن تلاش کرده‌اند بر افکار عمومی تأثیر بگذارند. این یک جزء اساسی از ساختارهای سیاسی است که ما در آن تکامل‌یافته‌ایم. بااین‌حال، مسلح‌سازی افکار عمومی یک تحول جدید و تهدیدکننده در نحوه تعامل ما است. ظهور اینترنت و رسانه‌های جمعی، دست‌کاری در مقیاس وسیع جمعیت را از طریق پیام‌های هدفمند، در دسترس و چندوجهی ممکن ساخته است، پیام‌هایی که اکنون می‌توانند تحت پوشش ناشناس بودن وجود داشته باشند. در دریایی از یک میلیارد صدا، تعیین منابع فردی به طرز باورنکردنی دشوار شده است. تلاشی که از برخی جهات با دشواری تشخیص اینکه چه کسی در میان جمعیت فریاد زده است با "آتش! " قابل‌مقایسه است. برخی استدلال خواهند کرد که این در نظر گرفته شده است، و ادعا می‌کنند که ناشناس بودن برای منابعی که اینترنت فراهم می‌کند لازم است. بااین‌حال، برخی دیگر از عواقب ناخواسته ای که این عدم پاسخگویی ممکن است در درازمدت ایجاد کند، نگران هستند.

مهم نیست که کدام دیدگاه صحیح است، نظر ما این است که ناتو باید از تهدیدی که ارتباط متقابل با ما ایجاد کرده است آگاه باشد. تاکتیک‌هایی که مردم را هدف قرار می‌دهند باگذشت زمان از بین نخواهند رفت، بلکه کارآمدتر خواهند شد. آنها مخاطبان وسیع‌تری را هدف خواهند گرفت.

علاوه بر این، آنها به طور فزاینده‌ای متقاعدکننده خواهند شد. در حال حاضر، پیشرفت‌های تکنولوژیکی توانایی خود را در انجام این کار نشان داده‌اند. برای تأیید سرعت کسب و انتشار اطلاعات به نفع طرف مقابل، لازم نیست بیشتر از نشت اطلاعات DNC در سال 2016 را ببینید.

اکثریت درگیری‌های کنونی زیر آستانه تعریف سنتی پذیرفته شده جنگ باقی می‌مانند، اما اشکال جدیدی از جنگ مانند جنگ شناختی (CW) ظهور کرده‌اند، درحالی‌که ذهن انسان اکنون به‌عنوان حوزه جدیدی از جنگ در نظر گرفته می‌شود.